تحصیل یا تبعید؟

با این که به خاطر دوری درازمدت از ایران، دوست ندارم در باره مسایل یومیه مملکتی نظری ابراز کنم ولی گاه پیش می آید که انگار به نوشتن یادداشتی از این قبیل ناچار می شوم.
خبردارید که آقای رئیس جمهور برای بازدید از استان هرمزگان وارد قشم شده اند. نه به علت سفر ایشان کار دارم و نه به نطقی که کرده اند ولی، برای من جالب است که معاون دانشجوئی و فرهنگی دانشگاه هرمزگان با خبرنگار خبرگزاری مهر گفتگوئی کرده واز مشکلات دانشگاه سخن گفته است. تکه هائی را انتخاب کرده ام که می خوانید.

«به مشکل ایاب و ذهاب دانشجویان و اعضای هیئت علمی این دانشگاه اشاره کرد»
« با توجه به روند رو به رشد تعداد دانشجویان دانشگاه هرمزگان، امکانات خوابگاهی و رفاهی این دانشگاه بسیار ناچیز است»
« به کمبود امکانات رفاهی و فرهنگی در این دانشگاه اشاره کرد و گفت: دانشگاه هرمزگان فاقد زمین ورزشی است»
«: دانشگاه هرمزگان جز معدود دانشگاه هایی است که مسجد ندارد»
« دانشگاه هرمزگان فاقد کلینیک درمانی و مشاوره ای است»
« وی کمبود امکانات اطلاع رسانی و کتابخانه در خوابگاه های دانشجویی را یکی دیگر از مشکلات دانشگاه هرمزگان دانست»
« امکانات فرهنگی دانشگاه هرمزگان ضعیف است و دانشجویان از داشتن یک سالن سینما نیز محروم هستند»
« در خصوص وضعیت تغذیه دانشجویان خاطرنشان کرد: بودجه لازم برای تهیه صبحانه، نهار و شام دانشجویان تغییر نکرده است در حالی که ظرفیت دانشجو و تورم سالانه رو به افزایش است.»

من نمی دانم بچه های مردم برای تحصیل به این دانشگاه می روند یا این که پدران ومادران فرزندان خود را به این دانشگاه که نه زمین ورزشی دارد، نه خوابگاه، نه وسیله حمل ونقل، نه کلینیک، و نه کتابخانه، و نه سینما، تازه غذای مزخرفی هم به خورد این بچه ها می دهند، و حتی مسجد هم ندارد که نماز خوانها بروندو نماز جماعت بخوانند، به « تبعید» می فرستند !